istemek üzerine

kendin’ bilmekle başlar insan,
önce olduklarını, sonra olmadıklarını…

yer-i gelir ayrıştıran şeydir, olduğunu olmadığından,
gördüğünü görmediğinden
verdiğini vermediğinden
yahut aldığını almadığından
en büyük günahı en küçük sevaptan
hayrı şerden, mazlumu zalimden
ırağı uzaktan alevi kül‘den
birini diğerinden..

yer-i gelir kavuşturan şeydir, olduğunu olduğuma,
gördüğünü gördüğüme
verdiğini aldığıma
yahut aldığını verdiğime
en büyük sevabı en küçük günaha
hayrı mazluma, şerri zalime
ırağı yakına alevi kül‘e
birini diğerine..

yer-i gelir bir güvercinin kanat çırpışı
kervan geçmez yolların yalnızlığıdır
bir çınarın gölgesinde uyuya kalmak
ardına bakmamak soluklanmamak
bildiğin halde düşeceğini koşmaktır,
kabullenmektir, kalabalıktır
yüze düşen tebessüm, yüreğe saplanan hançer
en büyük itirafın


bilmemektir, pek kendin’ bilmemek…